Eu son a cadaveiriña,
a cadaveiriña azul,
esa que voa cos corvos
e tápache os ollos con tul.
Xogamos á lebrescura,
ao agacho nos faiados,
quedamos nas noites de lúa,
poñémoslles frores ao fado.
Mexicaniña bonita,
búscame sempre en novembro,
na taberna ou na cantina,
en mollado, non en seco.
Con volantes vaporosos,
con ollos de concas escuras,
o teu trazo primoroso
debúxame a singradura.
Cadaveiriña que agardas
saír de dentro do río,
conta ata tres, dáme folgos
para che cantar un corrido.
No hay comentarios:
Publicar un comentario